Mien jonkje

Bist doe doar den toch, mien jonkje,
bist doe doar nou hailemoal,
lutje vingertjes en toontjes
’t is, o wonder, d’r aaltemoal.

’t Wachten duurde laank, mien jonkje,
mor nou ik dien zachtheid vuil
stoa ik van miezulf te kieken:
da ‘k zoveul van ’t leven huil!

Ast wat groter bist, mien jonkje,
Lopst doe mit mie langs ons laand
‘k wies die den de wondre dingen
mit dien haandje in mien haand.

’s Zummers lustern wie, mien jonkje,
as de laiwerik weer zingt
en zien wonderboare laidjes
hoast tot aan de zunne bringt.

’s Winters stoan de steerns, mien jonkje,
hoog in ’t donker aan de locht
en de wilde ganzen roupen
ons ’t gehaaim toe van dij vlocht.

Astoe ’s oavends slöpst, mien jonkje,
En ik kiek noar dien gezicht
Joa, den wordt mien haile wezen
Om dien wezen stil en licht.

Hou of ’t goan zel straks, mien jonkje,
Och der is gain mins dij ’t wait.
Wat ik leerd heb in mien leven:
Laifde dat is aiweghaid.

Wereld is voak vraid, mien jonkje,
Assmis haarder as ’n stain.
As ’t aan mie ligt zell’n dien ogen
Enkeld vree en bliedschop zain.


(vrij naar 'Judith' van Jan Boer, met dank aan Anja)

Doeke's laatste dag in de couf...

Finger feeden

In de kalender!

Al één been buiten de deur...

Doeke...

Dank laiverds voor al jullie lieve reacties... Heerlijk om te lezen ;o) Doeke en moeders maken het erg goed in het Diak. Onze zoon gaat met sprongen vooruit en Annelies voelt zich kiplekker. Beetje bijslapen maar dan snel weer naar boven (lees: Doeke). Het zal pas na het weekend zijn dan we met z'n 3tjes naar huis gaan, maar dat is even niet van belang. Gezondheid voorop! Doeke moet van deels infuus en deels moedermelk (via sonde maar sinds vandaag ook per borst!!!!!) naar alleen maar moedermelk. Dat doen ze in kleine stapjes - babysteps zo je wilt - en dat vergt tijd. Papa zit dus vanavond alleen thuis en mama is alleen "op zaal", maar beide hebben ze een grote grijns op hun gezicht. Hij was vandaag zo wild en zo lief! Nog even en jullie zien 'm in zijn eigen wieg bij ons thuus... wij kunnen alledrie niet wachten.

Heel veel liefs,
A, R & D.

Doeke !!!

Hoera onze zoon Doeke Peter Smit is geboren!! Zaterdagmiddag in het Diakonessenhuis Utrecht, om 14.03u, 3295g en 51cm lang. Het was een flink zware bevalling, spannend ook. Doeke herstelt zich goed, moeders geeft het goede voorbeeld... Doeke en zijn blije en trotse ouders laten zich nog even in couveuse en kraamsuite 'pamperen'. Daarna hopelijk snel met z'n drietjes naar huis...
Tot gauw, liefs A,R & D.

De grote vraag van vandaag is wanneer…

komt.

Flarden van gedachten van een vader in spé:
Onrust? Nog weinig onrust… geen tekens aan de wand.
Rust? Veel rust, reserves aanmaken… teken aan de wand?
Nestelen? Huis babyproof? De baby zal het beproeven.

Het echobureau zei 9 januari, de verloskundige 8, of andersom?
Uiteindelijk werd het 9, maar dat is morgen!
Meestal in een weekend, zondagskind?

Sowieso geen kerstkind… zal hij blij mee zijn.
Ook niet de eerste nieuwe inwoner van Utrecht in 2008.
Geen bloemen van de nieuwe burgemeester Aleid Wolfsen.
Boeiend, heb ook niet op hem gestemd in het referendum.

Golfen dit weekend? Alleen met de telefoon op luid…
Kan ook het laatste moment met zijn tweeën zijn.
Maar ook het een-na-laatste, of het dertig-na-laatste.
Dus geen 18 holes, de bal is toch zwanger van andere gedachten.

Nog een sommetje dan…
Het gemiddelde, en daarmee nog altijd van laag voorspellend karakter:
40 weken en vier dagen, even rekenen: zondag de 13e! Klinkt mooi.
Missen we wel het 60-jarige huwelijksfeest van opa en oma.
Wel weer een mooi kado, het eerste achterkleinkind… moet het zo zijn?

Een ander orakel uit de zwangerschapsboeken:
95% van kinderen komt 5 dagen voor of na de uitgerekende datum
Dan blijven er nog 6 statistische dagen over: “Raise your bets”!
Stress? Nee, “gezonde spanning”. Cliché: het is geen potje tennis!

Vorige week op het werk nog wat op de achtergrond, nu voorgrond:
Als je er zelf al niet aan denkt, doen je collega’s het wel, leuk.
Iedereen die ik bel, ’s avonds of overdag: “En?”
Het meeleven naar nieuw leven is mooi… doet je goed.
Niet te poëtisch, het blijven gedachten.

Gek eigenlijk, de belangrijkste gebeurtenis in je leven, en je weet niet eens wanneer.
Dat is bij een huwelijk wel anders… één groot voorbeeld van planning!

Lijstjes, ja die hebben we nu ook:
Kaarten en adressen: check, alleen de datum nog…
De “rescue-bag”: check, weekendje-weg-tas kun je beter zeggen.
Fototoestel: check, telefoon ook trouwens.
Namen: klinkt gek, maar check. Grappen over vernoemingen zijn niet grappig meer.
Huis: aankleedkussens, badje, wieg, commode, Bugaboo, box, kleertjes: check.
Ik: check? Ja, en? Check je vrouw!

Oproep gemist: sukkel!
Vals alarm: hoe is het? “Ik heb het wel een beetje gehad met wachten”…
Spijker op zijn hoofd, onrust komt er rustig aan.

Lutje P nog steeds de codenaam, maar voor hoe lang?
Zal toch langzaam verdwijnen… als sneeuw voor de zon.
Wat zal men vinden van zijn echte naam?

Belangrijker: sneeuwt het als hij komt?
Geboren worden in de sneeuw, een echt winterkind…
Gaat gewoon gebeuren: waarheid of dwaasheid?

"Dwaarheid"..., Pietje Paulusma maar eens bellen.

Oud en Nieuw aan de Oude Gracht

Veel geluk in 2008...

Driehonderdvijfenzestig dagen,
Om het geluk dit jaar te vinden.
Maar laat u zich nou niet opwinden,
Als het dan nog moet komen dagen.

Want wanneer de tijd verstreken lijkt,
Wordt u als Fogg met een dag verrijkt.