De grote vraag van vandaag is wanneer…
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAKxEzXfOexhL4RYFLEkaFxUehgU0gpVv0nXVbjgPT7BMGO9TsY2okgw7f8Sl18fuwZRZEgQzXkjltlZ-291APv422gJOY6l1-xW7ZI1XXN3tJT0MSmRFOJ7CkcFh-83wQXMpd/s400/LP.jpg)
komt.
Flarden van gedachten van een vader in spé:
Onrust? Nog weinig onrust… geen tekens aan de wand.
Rust? Veel rust, reserves aanmaken… teken aan de wand?
Nestelen? Huis babyproof? De baby zal het beproeven.
Het echobureau zei 9 januari, de verloskundige 8, of andersom?
Uiteindelijk werd het 9, maar dat is morgen!
Meestal in een weekend, zondagskind?
Sowieso geen kerstkind… zal hij blij mee zijn.
Ook niet de eerste nieuwe inwoner van Utrecht in 2008.
Geen bloemen van de nieuwe burgemeester Aleid Wolfsen.
Boeiend, heb ook niet op hem gestemd in het referendum.
Golfen dit weekend? Alleen met de telefoon op luid…
Kan ook het laatste moment met zijn tweeën zijn.
Maar ook het een-na-laatste, of het dertig-na-laatste.
Dus geen 18 holes, de bal is toch zwanger van andere gedachten.
Nog een sommetje dan…
Het gemiddelde, en daarmee nog altijd van laag voorspellend karakter:
40 weken en vier dagen, even rekenen: zondag de 13e! Klinkt mooi.
Missen we wel het 60-jarige huwelijksfeest van opa en oma.
Wel weer een mooi kado, het eerste achterkleinkind… moet het zo zijn?
Een ander orakel uit de zwangerschapsboeken:
95% van kinderen komt 5 dagen voor of na de uitgerekende datum
Dan blijven er nog 6 statistische dagen over: “Raise your bets”!
Stress? Nee, “gezonde spanning”. Cliché: het is geen potje tennis!
Vorige week op het werk nog wat op de achtergrond, nu voorgrond:
Als je er zelf al niet aan denkt, doen je collega’s het wel, leuk.
Iedereen die ik bel, ’s avonds of overdag: “En?”
Het meeleven naar nieuw leven is mooi… doet je goed.
Niet te poëtisch, het blijven gedachten.
Gek eigenlijk, de belangrijkste gebeurtenis in je leven, en je weet niet eens wanneer.
Dat is bij een huwelijk wel anders… één groot voorbeeld van planning!
Lijstjes, ja die hebben we nu ook:
Kaarten en adressen: check, alleen de datum nog…
De “rescue-bag”: check, weekendje-weg-tas kun je beter zeggen.
Fototoestel: check, telefoon ook trouwens.
Namen: klinkt gek, maar check. Grappen over vernoemingen zijn niet grappig meer.
Huis: aankleedkussens, badje, wieg, commode, Bugaboo, box, kleertjes: check.
Ik: check? Ja, en? Check je vrouw!
Oproep gemist: sukkel!
Vals alarm: hoe is het? “Ik heb het wel een beetje gehad met wachten”…
Spijker op zijn hoofd, onrust komt er rustig aan.
Lutje P nog steeds de codenaam, maar voor hoe lang?
Zal toch langzaam verdwijnen… als sneeuw voor de zon.
Wat zal men vinden van zijn echte naam?
Belangrijker: sneeuwt het als hij komt?
Geboren worden in de sneeuw, een echt winterkind…
Gaat gewoon gebeuren: waarheid of dwaasheid?
"Dwaarheid"..., Pietje Paulusma maar eens bellen.
Labels: LP
5 Comments:
Prachtige overpeinzing van een vader die staat te trappelen!
Ons kleine mannetje kiest zijn eigen tijd en wij wachten samen met jullie af.
Hee Rutger, zo te lezen zitten we in hetzelfde schuitje. Mijn vriendin is 6 januari uitgerekend, maar ook bij ons nog geen baby te bekenen. Bij ons is ook alles check, en ook wij worden gek van "...en?"
1 ding is zeker: het kan niet lang meer duren.
Alvast gefeliciteerd.
@AM: wachten gaat nog even door...
@David: we schudden elkaar de hand... toch heb jij die virtuele voorsprong van 3 dagen, maar eens kijken of jullie die behouden ;o) ben benieuwd! alvast veel geluk... en wijsheid. Rutger
En inmiddels is de kleine man dan eindelijk geboren! Gefeliciteerd! Ik hoop trouwens dat ik niet voor mijn beurt praat, zal de naam van je zoon hier nog niet noemen....
David was je trouwens net ietsje voor: hun zoon Manne werd afgelopen donderdag geboren (maar rekening houdend met de voorsprong van 3 dagen, heeft lutje P dus "gewonnen")
Hee, hij is dus geboren! Gefeliciteerd! We kunnen elkaar weer de hand schudden. Ben benieuwd naar wat foto's. En naar de naam.
Een reactie posten
<< Home