Foto van de week

Italie.nl is een goede site voor italofielen zoals ik. Het staat boordevol met mooie tips voor verblijfplaatsen en wandelingen, maar ook met allerlei cultuur- en taalweetjes. Verder kun je er titels van de leukste boeken en films over Italië vinden.
Ga er maar eens kijken (klik hier)! Doe dat dan wel deze week: dan tref je op de homepage de rubriek "foto van de week" aan... Je raadt het al, dat is mijn foto! Datzodoende lezers zullen het herkennen van mijn bericht op 7-12-2006, italie.nl lezers zien het waarschijnlijk voor het eerst. De foto's van de voorafgaande weken zijn vaak ook erg mooi en meestal typisch italiaans...

Het is weer...

primavera
printemps
maaitiid
frühling
veujoar
άνοιξη
wiosna
spring
bесна
våren
forår
jaro
vår
ver
!

Blikje 2

Vorige maand plaatste ik een foto van een carnavalsblikje... de aanblik van deze variant moet de kijker toch wat melancholischer stemmen. Ik trof dit stilleven 's ochtends vroeg aan op Lepelenburg in Utrecht. Het was parmantig op de bovenkant van een prullenbak neergezet, als een trofee op een boeken-kast. Het kan er nooit lang hebben gestaan. Een trofee verwijst naar een succesverhaal... welke geschiedenis zou er achter deze halve liter schuil gaan?

(Bijna) lente in eigen tuin

Aardige aziaat

Het is altijd een gokje om als eerste op een terrasje te gaan zitten... Alle tafels en stoelen zijn natuurlijk niet voor niets leeg?
Er hangen allerlei onzekerheden aan vast, bijvoorbeeld of je zal worden geholpen en of dat vale zonnetje verder gaat doorbreken. Onterecht bleek zondag al vrij snel, het terras zat binnen no time vol! Nu was er iemand die zich daar totaal geen zorgen om had gemaakt, namelijk een straatmuzikant, maar niet zomaar één! Alleen al zijn introductie: niet dat onhandige uitpakken van je gitaar, geen oogcontact met je publiek, dat onpersoonlijke waardoor je het idee krijgt dat het even afgeraffeld gaat worden. In plaats daarvan kwam deze aardige aziaat (zoals hij zichzelf herhaaldelijk noemde) al spelend en zingend met een ongekend volume op ons af, om iedereen het komende half uur met zijn Duke Ellington repertoire te verblijden. Hij wist alle nummers op uiterst vermalijke wijze aan elkaar te kletsen en grapte constant over het moment van collecteren: "ik heb nog helemaal geen zin om rond te gaan, de aardige aziaat speelt er gewoon nog ééntje..." Het zal hem gulle giften hebben opgeleverd, maar vooral ook veel applaus, iets waar je het als artiest pur sang nog altijd voor doet. Hij genoot en wij dus ook, geniet mee en druk hieronder op play...

Singapore sunset

We hebben de hele week een logé in huis: Beer! Tijdens onze vroege ochtenronde werden wij verwelkomd door een knaloranje zon tussen de boomtoppen van het Wilheminapark... Een prachtig gezicht die gloed in de bomen! Helaas had ik geen camera bij me en moet ik hopen op herhaling morgen of een mooie zonsondergang vanavond... Om toch een indruk te geven hoe dat er uit kan zien, hierbij deze Singapore sunset in de Botanic Gardens, een nationaal park van 3 hectares met 60.000 orchideesoorten.

Jean

Dit is een reactie op de winnende comment van M.E.P. gisteren op RMW 13:

Een bogey!? Dat is nog altijd beter dan Jean zelf...
die maakte op de laatste dag van de The British Open in 1999 op schlemiele wijze een triple bogey, terwijl hij een riante voorsprong van 3 slagen had. Het watertje op de foto vindt zijn bron in het nachtmerriezweet van deze fransman met nederlandse naam: Vandevelde. Na een par en 2 birdies op de eerste drie dagen, pakte Jean vol vertrouwen weer zijn driver, kwam rechts in de rough te liggen en besloot - vanwege een gunstige ligging - voor de green te gaan met een ijzer 2! Het resulteerde in een mislukte klap en een onmogelijke ligging in de rough, waar hij maar net uit wist te ontsnappen om vervolgens in het watertje te belanden... De beelden die zich daarna vertoonden zijn de hele wereld over gegaan. Een fransman op een britse baan, aan de leiding en in het water, die zijn schoenen en sokken uitdoet en een slag vanuit het water overweegt. Alle camera's op hem gericht, wat gaat hier gebeuren? Gelukkig kwam hij weer bij zijn bewustzijn en dropte hij - na een strafslag - de bal in de rough achter het water. Daarvandaan sloeg hij in de bunker van (ME)P en wist hij, uiteindelijk nog vrij knap, in 2 slagen (bunkerslag en putt) uit te holen. Geen titel dus maar een play-off over 4 holes, die hij verloor van de schot Paul Lawrie. Het moet gezegd worden:
"He took it like a man"... soms kan het net niet winnen van een groot toernooi meer harten veroveren dan de overwinning zelf. De humor en het relativeringsvermogen van Jean overtroffen de introverte reactie van de schot, die tot op de dag van vandaag de laatste europese major winnaar is. Dit jaar keert The Open voor het eerst terug op de legendarische baan van Carnoustie. Hopelijk worden we dan eindelijk weer getrakteerd op de luxe van een "european play-off"? Laat dan de schlemiel maar winnen...

(foto: AP)

Bonus

Dat krijg je d'r van wanneer de perssinaasappels in de aanbieding zijn en je onafhankelijk van elkaar boodschappen doet... wel weer een mooi excuus voor een berichtje.