Piemonte

Toen je nog niet geboren was en in de buik zat van je moeder, waren we met z’n drieën in Piemonte. Je was erbij maar had erbij moeten zijn, zo mooi... Groene heuvels in de zon, overrijpe druiven als hangende robijntjes tussen de licht verdorde bladeren en schitterende plaatsjes die je alleen maar aantreft in Italië. Wandelend naar San Marzano di Oliveto troffen we een weg die bezaaid was met walnoten. We hebben er een zak vol van geraapt om er thuis een mooie taart van te bakken. Het uitzicht vanaf het dorpje reikte tot de besneeuwde toppen van de Alpen. Je papa maakte foto’s van wijnranken die in het oneindige bij elkaar kwamen, en van trossen van heel dichtbij.
Maar de mooiste plaatjes waren van je mama en jij… Eén hand op jou en één in het haar, zoekend naar haar zonnebril, die ze altijd kwijt was. Die week in Piemonte leken er wel drie, heel vreemd. Weet je wat helemaal raar is? Toen is toen helemaal niet, maar nu. Nu, nu jij nog in de buik van je moeder zit…