29 juni 2007

Misa en haar maatjes

Vandaag op DAG.nl/Meedoen naar aanleiding van de stelling
"Waar is het Nederlandse tennis?":

Twee weken nadat halfbroer Richard had aangekondigd te stoppen met tennis betrad een klein meisje van 14 jaar het heilige gras van Wimbledon. Haar naam was Michaela (Misa) Krajicek en zij deed wat hij deed: winnend van de baan stappen. Het jeugdtoernooi zou ze niet winnen, maar haar (voor)naam was gevestigd. Ruim een jaar later won ze de US Open voor junioren. Sindsdien zitten we met smart te wachten op een grote doorbraak…

Het Nederlandse tennis ligt namelijk al geruime tijd op zijn gat. Het Daviscup-team – ofwel het Oranje met rackets – ligt uit de wereldgroep en toernooizeges op de tour blijven uit. Hierdoor is de media aandacht voor tennis en Wimbledon anno 2007 tot een dieptepunt gedaald. Zo heeft sportzender RTL5 zijn studio op het Londense tennisterrein maar verpatst aan Belgische collega’s, die zacht gezegd de laatste jaren iets meer successen gewend zijn dan wij. Tot overmaat van ramp heeft NOS teletekst het gebruikelijke aantal toernooipagina’s gehalveerd!

We missen de chauvinistische verslagen van Jantje Siemerink en Marcella Mesker. We missen die spannende kwartfinalepartijen in Grand Slams: Sjeng Schalken of Paul Haarhuis op onmogelijke tijden “live” vanuit de Australian en US Open. We missen de groene knieën van Richard Krajicek na zijn triomf op Wimbledon. Waar is de powerservice van Brenda Schultz en de gebalde vuist van Martin Verkerk? Waar zijn onze tennishelden? Het is aan Misa en haar maatjes…
Nieuwe successen moeten komen van een nieuwe generatie tennissers. Is die er dan? Ja, want aan talenten ontbreekt het niet in ons land: Thiemo de Bakker verloor deze week in het mannentoernooi maar won vorig jaar het jongenstoernooi van Wimbledon, waar een jaar eerder Robin Haase finalist was. Antal van der Duim stond ook al eens in de finale van jeugdig Roland Garros. Bij de dames in ons land staat Misa op eenzame hoogte. Geen van allen hebben ze die stap naar de internationale tennistop nog kunnen zetten, de jeugdige Krajicek zat er af en toe het dichtst bij.
De verwachtingen in Nederland zijn echter hoog gespannen. Het besef daarvan zou onze jonge tennistop wel eens kunnen remmen, we moeten ze de ruimte geven. Een doorbraak kan komen uit een goede combinatie van coachen, geloof en geluk, maar bovenal geduld. Vooralsnog is het “meejuichen” met onze Zuiderburen. Het kan nog wel een paar jaar duren voordat Misa of één van haar maatjes in een Grand Slam meedoet om de hoofdprijs. Troost u, broer Richard was ook een laatbloeier.

Labels: ,

27 juni 2007

Een ode aan Marco

Vandaag op Dag.nl/Meedoen:

We kunnen nu éénmaal niet zonder, discussie hoort bij Oranje. Nederland is immers vanaf 1889 de beste voetbalnatie ter wereld en moet dat ook tot het einde der tijden blijven. Dat kan alleen maar als niet goed presterende coaches meteen worden vervangen door mogelijk betere. De meest gescandeerde naam van het moment is natuurlijk Foppe de Haan.

Helaas heeft het verleden bewezen dat bovenstaande ver van waar is, als het tenminste gaat om onze mondiale voetbalprestaties. Coaches verslijten gaat daarentegen vrij aardig. Dikkie bedankt voor niks, Don Leo wat zonde! Louis is na Libregts onze grootste fout en Frank kon het in eigen land ook al niet waarmaken. Guus staat nu op een voetstuk, maar o wee als hij het nog een keertje probeert… En dan is daar ene M. van Basten, van godenzoon veranderd in levenslustige golfer om geheel onverwacht uit een droom wakker te worden als serieuze voetbalcoach. Men dacht dat hij als speler al een bizarre carrière achter de rug had, inmiddels wordt zijn nieuwe leven als bondscoach ook al in meerdere talen verfilmd.

Hoewel dit een ode zou moeten zijn, ga ik het hier niet hebben over Marco’s volley in de EK-finale van 1988 of zijn omhaal tegen Den Bosch. Het schuivertje tegen de Duitsers laat ik ook volledig buiten beschouwing. Het gaat hier om de beste man als coach. Heel Nederland liep met hem weg, van Johan Derksen tot Jan Mulder, fans van Groningen tot Vlissingen en van buitenwijk tot grachtengordel. We presteerden onder de maat op het WK en daarmee kwamen de breukjes in de bast. Het ongelukkige verlies tegen Portugal werd opgevolgd door een paar relletjes, de media blazen links en rechts wat op en het vonnis is voltrokken.

Kan het ook zo zijn dat We op dit moment gewoon geen goede ploeg hebben? Het is al een hele prestatie dat Oranje onder van Basten nog geen kwalificatiewedstrijd verloren heeft! Men vergeet snel en heeft het alleen maar over ons spel. Zouden onze jonge jongens (van Foppe’s Oranje onder de 21) niet nog een jaartje nodig kunnen hebben om de wereldtop aan te kunnen? Ik denk het wel. Coaches krijgen daar meestal geen tijd voor, zelfs van Basten niet, maar geen enkele andere coach gaat deze ploeg sneller op een hoger plan brengen dan hij. Zijn missie is het EK van 2008 in Oostenrijk en Zwitserland, heb vertrouwen en steun Marco! Alleen daarna kun je de vergelijking met de Haan maken, niet nu. Foppe for president! Ik vind het allemaal prima, zo lang hij maar buiten Oostenrijk en Zwitserland blijft.

Labels: ,

01 juni 2007

Geplaatst in DAG

Als je nog tijd hebt vandaag, loop dan even naar de Albert Hein, pak een gratis DAG en sla de krant open op bladzijde 19... de stelling van de DAG was: "Huisdieren kan je eten", panelleden mochten reageren.

Voor de scan zie/klik hieronder:




Het oorspronkelijke verhaal op DAG.nl:

Huisdieren op z'n Hollands

Huisdieren kan je best eten… Deze stelling lijkt zo ridicuul dat we het antwoord wel in het uiterste moeten zoeken. Daarom gaan we er voor het gemak maar van uit dat alle hondstrouwe DAG-lezers massaal voorstander zijn van een huisdierendieet. Een enkele vegetariër daargelaten, want als je nu geen koeien eet ga je volgende week niet aan een cavia beginnen. Verder is heel Nederland voor: huisdieren op het menu! Exit karbonade en kipkerriesalade! En nu?

Ondernemers zullen hun vingers er bij aflikken, voor hen is dit een schat aan kansen. Zonder al te veel mogelijke patenten te onthullen denk ik hierbij aan een McCat of een McCanary, franse frietjes erbij, helemaal het einde! Helaas is er iemand in de vorige eeuw al zo slim geweest om een Hot Dog op de markt te brengen. Niet getreurd, er zijn nog genoeg andere kansen, zoals een nieuwe Jamie Oliver: “De poedelnaakte chef” met “Huisdieren op z’n Hollands”. Een fikse reclamecampagne eroverheen en oogsten maar.

Voordat we letterlijk de hond in de pot gaan vinden moeten er nog wel een aantal kattensprongen worden gemaakt. Waar gaan we al die huisdieren zo snel vandaan halen? Niemand gaat namelijk het mes in zijn eigen gedomesticeerde veestapel zetten. Zonder gedegen aanbod is men eerder geneigd om die rotkat van de buren, die het steeds op de vuilniszak heeft voorzien, aan het spit te rijgen. Elke keer als ik een rondje loop met onze hond - een zeer smaakvolle duitse herder - kom ik wel een boom tegen waarop een missende Poekie of Pluis wordt afgebeeld. Als deze huisdierenhetze verder uitbreekt zal er in ons land geen stronk meer onbedrukt zijn. Verder voorzie ik trouwens ook een behoorlijke toename in burenruzies.

Voordat ik mijn stem uitbreng ga ik geloof ik eerst nog maar even een blokje om…

Labels:

Powered by Blogger

© 2010 Datzodoende - All rights reserved