Utrecht vier mei

Vandaag rond acht uur voor heel even,
Bezet een stille massa het Domplein.
Waar morgen weer groot feest zal zijn,
Realiseren we wat ons is gegeven.

Duizenden mensen in de menigte klein,
Proberen zich gezamenlijk in te leven,
In wat voor velen slechts is beschreven,
Waarom we zo vrij zijn als we zijn.

Twee minuten, een trompet blaast uit,
Zwijgen verplaatst zich van rij naar rij,
Vogels vullen het verdwenen geluid.

Dan leggen kinderen grote kransen bij,
Het Wilhelmus klinkt ineens erg luid,
In de verte raast een motor voorbij.