Beugelbekkie

Aaaaahhh… open! Ik was even vergeten hoe die macho-plop na het openen van een beugel ook weer klonk. U begrijpt al: Grolsch is niet ons huismerk als het om normale pils gaat. Mijn opa en oma hadden en hebben altijd deze flessen, alleen al qua inhoud eerste keus voor de bovengemiddelde bierdrinker, maar daar ben ik kennelijk alweer een tijdje niet geweest.

Ter inleiding: ik ben buzzer (zie buzzer.nl) en test af en toe nieuwe producten. Deze krijg je voordat ze op de markt komen gratis thuis gestuurd, onder de voorwaarde dat je je mening daarover mailt. Omdat ik al een rapportage reminder voor deze campagne had gekregen, besloot ik mijn schrijfdrang te combineren met de plicht.

Gek eigenlijk, de obsessie die je als kind - als beugelbekkie - voor de fles met het witte dopje had, is eigenlijk altijd bij mijn grootouders gebleven… Stiekem slokjes nemen, het tuitje van de dop aftikken en andere illegaliteiten. Ben ik hier dan alleen jeugdherinneringen aan het ophalen? Neen. De grote Buzz-kit met maar liefst 8 van deze bruine kegels bracht ze letterlijk en figuurlijk weer bij ons in huis. Heb ik me dan alleen hiervoor deze Buzz-poll ingebluft? Ook niet. Ten eerste was het geen bluffen, want ik drink graag speciaal bier, zoals bock, lentebock en trippels tot ik er dubbel van zie. Witbier en wanneer ik in Duitsland ben (hefe) Weizen staat ook hoog op deze lijst. Ten tweede omdat ik met name gecharmeerd ben van speciaal bier van de tap, en dat heb ik het niet over zo’n ordinaire thuistap. Lekker na het werken of sporten, tijdens een mooi gesprek aan de bar. Maar goed, niet elke kroeg heeft het Duitse witbier van de tap en dan bieden flessen dus een goede uitkomst!

Dat brengt mij meteen (of “eindelijk” voor de marketing manager van Grolsch) bij mijn eerste reactie op de Weizen-campagne van de Twentse brouwer. Een waarachtig wit gat in de markt. Wit is geen Weizen en vice versa. Ik denk dat hiermee een latente vraag van aanzienlijke omvang zou kunnen worden beantwoord. Laat het ‘m daar in de marketing nou net om gaan! Je moet misschien heel even je calvinistische gevoelens onderdrukken: een echte puritein zou kunnen zeggen dat “je het Duitse bier in het land van herkomst moet houden”. Maar dat is toch niet meer van deze tijd. We horen de Fransen ook niet klagen over het Duitse wijnaanbod? Slecht voorbeeld, Fransen klagen altijd, maar u begrijpt wat ik bedoel. Het is veel zinvoller om Grolsch Weizen Dunkel eens te vergelijken met het aanbod van onze oosterburen. De beugel is alweer een tijdje open en de fles inmiddels bijna leeg, dus een kleine analyse ben ik u inmiddels wel verschuldigd…

Mooie kleur, lekker troebel, precies goed. Helemaal uitschenken, de beschrijving is helder. De smaak: goed in balans, een zuurtje (citroen) en wat caramel. Al met al een lekkere traktatie. Maar er is een “maar”. Voor een Dunkel vinden wij het bier aan de lichte kant. Voor de duidelijkheid: wij zijn ik nu hier achter mijn laptop en mijn vader, oom, broer en ik vorige week. Wij concludeerden toen al dat de meeste Duitse (Dunkel) Weizens zwaarder zijn, soms wat te zwaar en bitter, maar toch. Je krijgt het gevoel dat de Grolsch Weizens ietwat toegankelijker zijn gemaakt om een groter publiek aan te spreken. Een massa waar ik stiekem ook toe behoor, want ik moet laagdrempelig aan mijn lang gehalsde glas kunnen komen (lees: de kroeg om de hoek of de Albert Hein daarnaast). Ik kan hier dus wel stellig gaan verklaren dat het allemaal meer Duits en zwaar moet, maar volgens mij is dit toch niet de bedoeling. Het is en blijft een lekker goedje… en die beugels blijven fascineren.

Grolsch Weizen Dunkel is geen typische Duitser, maar al helemaal geen Hollands wit biertje. Het zit er ergens tussenin. Wat ons betreft een toevoeging op het landelijke bieraanbod, zonder dat je dat six-packje in Duitsland hoeft te laten staan tijdens je vakantie.

Zum Wohl!

PS Ik zet mijn verhaal ook op mijn hyves-blog, dus die 8 drinkers die je met 8 flessen Weizen kan buzzen worden vergezeld door een kleine 300 nieuwsgierige lezers...

PPS Geef hieronder jouw mening over Weizen!

Englishman in Italy

Englishman in Italy

~

I was drinking a latte macchiato,
She was enjoying her fresh gelato,

In a place called Nizza Monferrato,
Five minutes from our small chateau.

The goal was to find tasteful tomato,
To accompany our steak and potato.

We got directions for a local mercato,
Somewhere close to this bancomato.

That news seemed to melt her gelato,
So before I could say scusato,

We hopped in our small automato,
And I never finished my macchiato.

~

Geplaatst in DAG (8)

Ik kwam er net toevallig achter dat het stuk over drugstesten voor Alcoblowbilisten (dank voor deze suggestie AJ) vandaag in DAG is geplaatst. Alleen de titel is aangepast, niet zo gek. Wellicht was "Lange fuikfiles door drugstest" beter geweest.

Mijn foto's

De laatste maanden zijn hier niet meer zoveel foto's terug te vinden. In mijn ogen leiden al te veel plaatjes af van de tekst waar het om gaat en omgekeerd behoeven goede foto's geen uitleg maar juist de fantasie van de aanschouwer. Omdat in de tussenliggende tijd wel veel plaatjes zijn geschoten, heb ik de meest interessante in drie webalbums ondergebracht. De links hiervoor vind je hieronder en hiernaast in de sidebar. De inhoud van deze mappen - en de mappen zelf - zullen aan constante verandering onderhevig zijn. Omdat ik nooit uitgeschoten (en uitgeschreven) raak en omdat er maar zo een nieuw genre bij kan komen... Reacties en suggesties welkom! Op datzodoende, picasa of datzodoende[a]gmail.com. Veel kijkplezier gewenst.

Mensen en Dingen

Water, Licht en Lucht

Natuur en Gastronomie

BOB de Blower

BOB moest het al stellen met één of geen drankje, wanneer hij met zijn vrienden op stap was. Over een paar jaar, na de invoering van de drugstest is het ook afgelopen met het spuitje, blowtje of snuifje. Een tripje op de snelweg behoort dan écht tot de verleden tijd, dankzij apparaatjes die ons speeksel screenen op drugs. Beetje kort door de bocht?

Ook in het land waar veel drugs worden gedoogd is de mogelijke combinatie van gebruik en verkeer straks ondenkbaar. Het CDA wil zelfs nu al drugsfuiken uitgezet hebben. Daar zijn dan wel drugstesters voor nodig. Erg handig natuurlijk, maar niet zonder nadelen. Ten eerste moeten ze nog worden besteld en beproefd. Dit kan ons nog even aan het lijntje houden, hoewel het schijnt dat Martina Hingis en Britney Spears graag aan het onderzoek mee willen werken. Verder is het bekend dat de handhaver een kleine 10 minuten per bestuurder zoet zal zijn. U snuift het al, dat worden lange fuikfiles. Het is maar de vraag of de dienstdoende de nacht zonder amfetamine doorkomt. Is er dan geen andere aanpak mogelijk?

Vroeger werd men bij het opsporen van alcomobilisten (wat is hier het drugsequivalent van?) beoordeeld op gedrag, de manier van praten en het lopen over een rechte lijn. Succes gegarandeerd, hoewel een gabber die zijn kaken niet meer van elkaar kan halen en helemaal strak staat van de pillen nog wel eens met de hakken over de sloot kon gaan. Misschien moeten we inspelen op het gevoel van de consument, het zijn immers geen koude kikkers of Cold Turkeys. Maar dit kan het kabinet niet alleen bewerkstelligen. Verkeersorganisaties kunnen een injectie geven, door BOB niet alleen als Onbeschonken te presenteren, maar ook als Ongesnoven en Ongespoten. Autoproducenten kunnen zich na de ingebouwde blaastest verder onderscheiden met een armscanner op prikgaatjes. Ja, zelfs de cocaïneboeren in Colombia kunnen een rol spelen, door bijvoorbeeld een gele sticker (zoals bij slaapmiddelen) op hun zakjes te plakken.

Met ieders neus dezelfde kant op kan BOB straks gewoon weer BOB zijn. Dan is het gedaan met drugs en verkeer. Alhoewel… waar ging die film "Traffic" ook weer over?

Vegapillen?

Bloggen en bovengemiddelde interesse in geneesmiddelen gaan soms samen. Hieronder een prikkelend bericht van een vriendin, waarop ik het niet kon nalaten te reageren:

Post
Eind vorige week stond er een groot stuk in de nrc next over het reilen en zeilen van een groot vlees verwerkingsbedrijf. Het schijnt namelijk tamelijk ingewikkeld te zijn om als westerling de juiste velletjes (lees darmen) van de hemaworst en rookworsten uit een bak gevuld met darmen te vissen. Daarom heeft het bedrijf besloten om de fabriek in het Aziatische gedeelte van de wereld te vestigen. Daar hebben de dames zulke dunne en lenige vingers dat het een peulenschil is om de darmpjes eruit te vissen. De gedachten kan ik begrijpen maar er bekruipt mij toch enig gevoel van lompheid door...
Verder in het stuk werd mijn verbazing aangesproken. Het bedrijf verzekerde dat hun visie dier en milieu vriendelijk is. Want er was namelijk geen sprake van restafval. Er werd niet overbodig dieren resten weggegooid. Nee het restafval, werd verkocht aan andere bedrijven. Zo worden de restanten in de medicijnen, zoals pijnstillers verwerkt.
Dat zette mij aan het denken. Voor een collega had ik pompoensoep gemaakt. Helaas kon dit heerlijke goedje niet door de persoon gegeten worden omdat het bouillonblokje wat ik had gebruikt niet dierproductvrij zou zijn. Immers er stond niet op de verpakking geschikt voor vegetariërs. Deze persoon neemt wel geregeld pijnstillers. En nu vraag ik mij af....er wordt inderdaad geen vermelding op de farmaceutische producten geprint over de het al dan niet nuttigen van de pilletjes en de vegetarische visie.
Is het nog mogelijk om als vegetariër je visie te kunnen hanteren met de producten van vandaag?

Reactie
Er zijn nog maar heel weinig geneesmiddelen met dierlijke ingrediënten. Dat komt niet door vegetariërs - of veganisten - maar door de gekke-koeienziekte (BSE). Prionen, infectueuze eiwitten uit restanten van dierlijk materiaal, kunnen bij de mens de ziekte Creutzfeldt-Jacob veroorzaken. Dat heeft een ware revolutie teweeg gebracht: alle geneesmiddelen met hulpstoffen van dierlijke komaf, moeten extra testen ondergaan. Voor de fabrikanten betekent dit veel extra handelingen, verklaringen (verantwoordelijkheid) en kosten. Er wordt dus om maatschappelijke en financiële redenen eigenlijk geen geneesmiddel meer ontwikkeld met stoffen van dierlijk materiaal.
Behalve natuurlijk de zogenaamde "niet-chemische" of natuurlijke preparaten. Deze ondergaan ten eerste geen registratieprocedure, waardoor er van alles aan natuurlijk goed in kan worden gestopt (dus ook dierlijk goed). Ten tweede worden ze niet gecontroleerd gebruikt of voorgeschreven, ze zijn vrij verkrijgbaar. Hierdoor zullen vegetariërs die ook niet van "chemische troep in hun lichaam houden" (en waarom zou dit een kleine groepering zijn?) het vrij vertaald met de darmen van de hond van hun (Aziatische) buren moeten doen.
Mocht men nou twijfelen over de samenstelling van geneesmiddelen, dan is dat met een simpele vraag aan de balie van de apotheek op te lossen. Alle (hulp)stoffen zijn getest en bekend. Het betreft hier immers geen frikadellen.
Ergo: als een vegetariër als een ware vegetariër door het leven wil blijven gaan, dan kan hij of zij het maar beter bij normale medicijnen houden.

Rutger Smith

Rutger Smith

~

Ik heb een bijna naamgenoot met faam,
Net als ik getrokken uit Groningse klei.
Bij hem wellicht iets harder dan bij mij,
Het scheelt 40 kilo en de langere naam.

Zijn kogel gaat mijn discus ruim voorbij,
Maar denk niet dat ik me hiervoor schaam.
Want zijn roem treft mij totaal geen blaam,
De ‘h’ draagt ongezien aan mijn naam bij.

Als hij wordt genoemd bij Studio Sport,
Na het halen van zilveren of gouden plek,
Is het of ze mij bedoelen en denk ik kort:

Dat door oude bekenden op onbekende stek,
Een paar seconden aan mij gedacht wordt.
Ik aan hen, voor ik een zender verder trek.

~

Rutger Smit

Link gedicht

Noem het verslaving, beschaving of raar ding,
Het internet is booming en ik ben linked in.
Ik klets bij met expats op I-Phone of Skype,
Chat veel op MSN, een voortdurende hype.

Noem het verslaving, beschaving of raar ding,
Het internet is booming en ik ben linked in.
Mijn connecties bij LinkedIn groeien snel,
Zoals mijn columns bij Meedoen op DAG.nl.

Noem het verslaving, beschaving of raar ding,
Het internet is booming en ik ben linked in.
Ik ben een Buzzer met status hyperactief,
Plaats mijn Toovs en ook die van mijn lief.

Noem het verslaving, beschaving of raar ding,
Het internet is booming en ik ben linked in.
Ik begin nu met Facebook, voegt wat toe,
Van 300 Hyvevrienden word ik nooit moe.

Noem het verslaving, beschaving of raar ding,
Het internet is booming en ik ben linked in.
Mijn account op Myspace, waar ik op inlog,
Verwijs ik naar de posts op mijn eigen blog.

Noem het verslaving, beschaving of raar ding,
Het internet is booming en ik ben linked in.
Ik heb een camera voor filmpjes en plaatjes,
Op Youtube en Picasa veel hits en praatjes.

Noem het verslaving, beschaving of raar ding,
Het internet is booming en ik ben linked in.
Soms ren ik weg, neem de laptop niet mee,
Maar in geval van nood heb ik nog de PDA.